สะพานลอยคนข้ามที่แสนจะดูดี มีทั้งบันไดเลื่อนและก็บันไดให้เลือกใช้แล้วแต่สะดวก และที่สำคัญบ้านเขาขาดไม่ได้เลยว่าจะต้องมีลิฟท์สำหรับคนพิการหรือคนที่ขี้เกียจเดินได้ใช้กันเสมอ
สภาพภายในสถานีรถไฟของเขาดูธรรมดาสามัญทั่วไปนี่แหละไม่มีอะไรมากมาย แต่สิ่งนึงที่เห็นได้อย่างชัดเจนคือความโล่งและสะอาดตาแบบว่าไม่มีอะไรมาเกะกะเลย ซึ่งไม่เหมือนสถานีรถไฟบ้านเรา รถเข็ญแพงลอยบางร้านอยู่เกือบติดรางรถไฟเลย
รถไฟรางปรกติ แต่ว่าเขาก็ใช้ระบบตู้ขายตั๋วและแต่ละคนก็จะนำตั๋วนั้นมาผ่านประตูเข้าออกกันเอง จะเห็นได้ว่าในแต่ละสถานีนั้นเขาก็ใช้คนแค่ไม่กี่คน ที่แน่ๆ ไม่ต้องมีคนมานั่งขายตัวให้ยุ่งยาก ประหยัดคนได้เยอะเลย
อันนี้เป็นสถานีรถไฟใต้ดิน ค่อนข้างจะดูน่ากลัวสำหรับใครบางคนที่คุ้นเคยกับระบบบ้านเราที่มีกระจกกั้นมีประตูเปิดปิดกันคนตกราง แต่ว่าบ้านเขาทำรถไฟใต้ดินมาก่อนบ้านเราเยอะพอสมควร บ้านเรามาทำทีหลังเลยกลัวพลาดเลยต้องทำการป้องกันไว้ก่อน อย่าว่าอะไรเลยที่อเมริกาก็ยังโล่งโจ้งอย่างนี้แหละครับ
เห็นความโล่งมาตลอดจะว่าโล่งเสียทีเดียวเลยก็ไม่ใช่ครับผมเพราะว่าเขาก็ใช้ประโยชน์จากทางเดินบางช่วงมาทำประโยชน์เหมือนกันแต่ว่าแทนที่จะให้คนมาเช่าขายของกันอย่างบ้านเรา เขาเอาพื่้นที่ตรงนั้นมาบอกกล่าวเล่าเรื่องความเป็นมาของประเทศเขา ซึ่งมองแล้วว่าดูมีคุณค่าและสวยงามกว่าร้านค้าแพงลอยเยอะเลย
นี่ก็คือร่องรอยทางประวัติศาสตร์ของที่นี้ที่ผมกำลังจะไปดูสถานที่จริงครับผมตอนนี้กำลังเดินทางอยู่โดยรถไฟก็เลยถือโอกาสเก็บมาฝากกันนิดนึง
ที่เห็นว่ามันดูโล่งดูเป็นระเบียบขนาดนั้นแล้วคนเขาไปขายของกันที่ไหนกันล่ะ คำตอบก็คือที่ที่เขาจัดสรรไว้ให้เป็นพื้นที่ขายของงัยล่ะครับผม พื้นที่ที่นักท่องเที่ยวเข้ามาเดินเข้ามาเที่ยวกัน และส่วนใหญ่ทุกๆเมืองแถวยุโรปที่ไปดูมาก็ได้รับการจัดวางที่ค่อนข้างจะเป็นระเบียบเยอะครับผม ขอบอกไว้นิดนึงครับสำหรับใครที่จะไปเที่ยวเมืองเก่าเมืองโบราณแถวๆนี้ ก่อนเข้าไปถึงเขตนั้น หาซื้อน้ำหรือหากินหาดื่มก่อนให้เรียบร้อยนะครับ เข้าเขตตรงนั้นแล้วมันจะไม่มีซุ้มขายของให้คุณเห็นอีกแล้วนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น